Sahabe efendilerimizin önde gelenlerinden Abdullah ibn-i Ömer (radıyallahü anh)’ın rivayet ettiği bir hadis-i şerifte, Peygamber Efendimiz (sallallahü aleyhi vesellem) şöyle buyurmuştur:

Sırf ahiret mülahazasıyla yapılması gereken bir işte dünyevî beklentilere giren kimsenin ötede o amelle elde edebileceği hiçbir kazanç yoktur.

(Müsnedü’ş-Şihab, 1/293; Ez-zühd ve sıfatü’z-zâhidîn, 1/67)

Ubade bin Sâmit (radıyallahü anh) hazretlerinin naklettiği bir hadis-i şerifte Kainatın Medar-ı İftiharı Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyuruyor:

Kim Allah’a kavuşma arzusu içinde olursa Allah (azze ve celle) de –Zat-ı Ecell-i A’lâsına yakışır şekilde– ona kavuşmayı ister;
kim de Allah’a vuslat özlemi içinde bulunmazsa Cenab-ı Allah da onunla karşılaşmayı istemez.

Buhari, rikâk, 41; Müslim, zikir, 14,16; Tirmizî, cenâiz, 67, zühd, 6; Nesâî, cenâiz, 10; Müsned, 2/313

Hazreti Enes bin Mâlik (radiyallahü anh)’ın rivayet ettiği bir hadis-i şerifte Efendiler Efendisi (aleyhi ekmelüttehâyâ) şöyle buyurmuştur:

Cenab-ı Hakk’a karşı saygı hisleriyle dopdolu olarak her zaman ümit televvünlü bir korku içinde bulunmak demek olan haşyet, faydalı ilim ve salih amel beraberliği diyebileceğimiz hikmetin temelidir. Haram ve yasaklara karşı sürekli tetikte olmak, hatta memnû’ şeylere girme endişesiy¬le, şüpheli hususlara karşı dahi bütün bütün kapanmak şeklinde tarif edebileceğimiz verâ da amellerin piridir. Yalnız kaldığı anlarda kendisini masiyetlerden alıkoyacak böyle bir vera’ya sahip olmayan kimsenin amellerine Allah hiç ehemmiyet vermez.

(Müsned-i Şihab, 1/303; el-Vera’, 1/43; Zemmü’l-Hevâ, 1/596)

Hazreti Enes b. Mâlik (radıyallahü anh)’ın rivayet ettiği bir hadis-i şerifte Allah Rasûlü (aleyhissalatü vesselam) şöyle buyurmuştur:

İman iki kısımdan müteşekkil bir bütündür; onun bir yarısını sabır, diğer yarısını da şükür oluşturur.

(Şuabü’l-İman, 123/7; Feyzu’l-Kadîr, 188/3)

Abdullah ibn-i Abbas (radıyallahü anh) hazretlerinin naklettiği bir hadis-i şerifte, Kainatın Medar-ı İftiharı Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

Kim sadece Allah rızası mülahazasıyla kırk gün sabah namazını (cemaatle) kılarsa kalbinden lisanına hikmet pırlantaları akmaya başlar.

(Müsnedüş- Şihab, 1/285)

Hazreti Ali (radiyallahü anh) Peygamber Efendimiz’in (aleyhissalâtü vesselam) şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“İnsanların en kerimi olmak isteyen Allah’a karşı takva duygusuyla dopdolu olsun..  en kuvvetli olmayı dileyen Allah’ın havl ve kuvvetine sığınıp O’na mütevekkil bulunsun.. ve her kim de insanların en zengini olmayı murad ederse kendi elindekinden çok Allah’ın bitip tükenmeyen hazinelerine güvensin.”  

Müsnedü’ş-Şihab, 1/234; (az farkla) el-Müstedrek, 4/301; Mecmeu’z-Zevaid, 2/967

Abdullah ibn-i Ömer hazretlerinin rivayet ettiği bir hadis-i şerifte Peygamber Efendimiz (aleyhissalatü vesselam) şöyle buyurmuştur:

Bedende başın yeri ne ise,
dinde namazın yeri de odur.

(El-Mu’cemü’l-Evsat, 2/383; Mecmeu’z-Zevaid, 1/292)

Hazreti Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)’ın rivayet ettiği bir hadis-i şerifte, her ifadesi lâl ü güher Efendiler Efendisi şöyle buyurur:

Doğrudan ya da dolaylı olarak Cenab-ı Hakk’ı hatırlatmayan lüzumsuz bütün duygu, düşünce ve fiilleri terketmesi, kişinin İslam’ı bilmesinin ve gereklerini yerine getirmesinin mükemmelliğindendir.

(Tirmizî, Zühd, 11; İbn Mâce, Fiten, 12; Muvatta, Hüsnü’l-Huluk, 2; Müsned, 1,301)

Ebu Zerr  (radiyallahü anh) hazretleri Peygamber Efendimiz (aleyhissalatü vesselam)’ın şöyle buyurduğunu rivayet etmektedir:

“Nerede bulunursan bulun, Allah’tan kork ve hep takva duygusu içinde ol!
Bir günaha düşmüşsen, arkasından hemen bir iyilik yap ki, o günahı siliversin.
İnsanlarla olan muamelelerinde de güzel ahlâktan hiç ayrılma!”

(Tirmizi, Birr, 55; Müsned, 2/5, 5/153, 178, 228)

Abdullah bin Ömer (radiyallahü anh) hazretleri şöyle demiştir: Peygamber Efendimiz (aleyhissalatü vesselam) beni tuttu ve şöyle buyurdu:

“Dünya gurbetinde olduğunu unutma ve hep bir garip gibi davran ya da bir yolcu gibi yaşa..
Asıl ve ebedî vatanına gideceğine öylesine inan ki, ölmeden önce ölmüş ol ve kendini kabir ehlinden say!”

(Tirmizi, Zühd, 25; İbn Mace, Zühd, 3; Müsned, 2/24, 41, 131)

Ka’b bin Ucre (radiyallahü anh) hazretleri Peygamber Efendimiz (aleyhissalatü vesselam)’ın şöyle buyurduğunu rivayet etmektedir:

“Su nasıl ateşi söndürüyorsa sadaka da hataları öyle siler süpürür.”

(Tirmizi, İman, 8, Cuma, 79; İbn Mace, Zühd, 22, Fiten, 12; Müsned, 3/321, 399, 5/231)

Abdullah bin Mesud (radiyallahü anh) hazretleri Peygamber Efendimiz (aleyhissalatü vesselam)’ın şöyle buyurduğunu rivayet etmektedir:

“Zekatını vermek suretiyle mallarınızı koruyup takviye edin..
hastalarınızın tedavisinde sadakanın belaları defediciliğini de değerlendirin..
 bela ve musibetlere karşı da her zaman Allah’a duaya yönelin!”

(Mecmeu`z-Zevâid, 3,63; Taberani, el-Mu’cemu’l-Kebir, 10,128)

İnsanı yaratıp ona Kur’an’ı talim eden ve kullarının terakkisi için bazı zaman dilimlerine değerler üstü değerler veren Cenab-ı Allah’a, rahmetinin tecellileri adedince hamd ve şükür; İnsanlığın Efendisi Hazreti Muhammed Mustafa’ya, âilesine ve ashabına peygamberliğinin semereleri sayısınca salât ü selam ediyor; onbir ayın sultanı sayılan Ramazan-ı Şerif’i günahlardan arınma ve rıza-yı ilâhiye ulaşma yolunda en iyi şekilde değerlendirmeyi bize de nasip edeceği recasıyla Rahman u Rahim’in huzurunda bir kez daha boyunlarımızı büküyor, ellerimizi kaldırıyoruz:

Ey rahmetiyle bütün mevcudatı kuşatan Rabbimiz! Bize ve bütün müslümanlara merhametinle muamelede bulun.. Sana uzaklığın mahrumiyetini yaşatma.. bizi salih kullarından ayırma.. halimize acı da, bizi ne nefsimizle ne de Sen’den uzaklaştıracak herhangi bir şeyle göz açıp kapayıncaya kadar bile olsa başbaşa bırakma.. yardımcımız, koruyanımız ol ve bizi nusretinle te’yid buyur, buyur ki Sen koruyanların en güzelisin ve Sen’in gücünü aşkın hiçbir şey yoktur.

Rabbimiz! Önümüzden, arkamızdan, sağımızdan ve solumuzdan gelebilecek bütün tehlikelerden bizi muhafaza buyur.. açığıyla-gizlisiyle, büyüğüyle-küçüğüyle her türlü şirkten ve şirk şaibesinden emin eyle.. bizden yüz çevirme; çevirme ve bize şefkat ve re’fetinle teveccühte bulun.. rızıkların en güzeli olan mağfiretinle bizi yarlığa ve iyilik düşüncesine kilitlenmiş salih kullarından eyle!

Mahlukatın en şereflisi ve mevcudatın Efendisi’ne, hürmete ziyadesiyle layık aile halkına ve ashab-ı güzinine salât ü selam ederek niyazımızı Kabe-i Muazzama’dan yükselen yakarışlar gibi kabul etmeni diliyoruz. Dualarımızı kabul buyur Rabbimiz!

Enes bin Malik hazretleri Rasûlüllah (sallallahu aleyhi ve sellem)’in şöyle buyurduğunu rivayet etmektedir:

“Hayırlı bir işe vesile olan,
onu yapan gibidir.”

Tirmizî, İlim, 14

Abdullah ibn-i Ömer (radiyallahü anh) hazretleri, Efendiler Efendisi (aleyhissalâtü vesselam)’ın şöyle buyurduğunu rivayet ediyor:

“Hakiki saadet ve gerçek bahtiyarlık, Rabbine karşı halis kulluğunda her an biraz daha derinleşerek adım adım rıza-yı ilâhiye yürüyen bir insanın bu hal üzere çok uzun bir ömür sürmesidir.”

Feyzu’l-Kadir, 4, 144; Müsned-i Şihab, 1, 206

Sahabe-i güzîn efendilerimizden Abdullah ibn-i Amr (radıyallahü anh) hazretleri, Peygamber-i zîşan Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem)’in şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir.

Dünyaya gönülde yer vermemek hem kalbi rahatlatır hem de bedeni. Ona perestiş etmek ise sadece tasa ve hüznü artırır.

Gayr-ı ciddi ve laubali olmaya gelince, o, kalbi katılaştırmaktan başka hiçbir işe yaramaz.

Müsned-i Şihab, 1, 188; Feyzu’l-Kadîr, 4, 74

İbn-i Ömer ve Sehl ibn-i Sa’d (radıyallâhu anhümâ) hazretleri, Efendiler Efendisi’nin şöyle buyurduğunu naklederler:

Nasıl istersen öyle yaşa, fakat bil ki, bir gün mutlaka öleceksin.
Kimi seversen sev ama unutma ki, bir gün ondan ayrılacaksın.
Dilediğin gibi davran, lâkin şu da her zaman hatırında olsun ki, her yaptığının karşılığını mutlaka göreceksin.

Hâkim, Müstedrek, 4/360; Taberânî, Mu’cemu’l-Evsad, 4/306;
 Heysemî, Mecmeu’z-Zevâid, 2/252

Ebû Hureyre (radıyallahu azze ve celle anh) insanlık âleminin şeref tablosu Efendimiz (aleyhi ekmelüttehayâ)’nın şöyle buyurduğunu rivayet etmektedir:

“Mümin, aldansa da aldatmayı asla düşünmeyen ve şartlar ne olursa olsun her zaman kendi karakterini sergileyen bir asil; fâcir ise, türlü türlü ayak oyunlarına teşebbüs etmekten hiçbir zaman sıkılmayan seviyesiz bir zelildir.”

Ebû Davud, Edep, 5; Tirmizî, Birr, 41; Müsned, 2/294

Sahabe-i güzîn Efendilerimizden Abdullah İbn-i Selâm (radiyallahü anh) Peygamber Efendimiz (aleyhissalâtü vesselam)’ın şöyle dediğini nakleder:

“Ey İnsanlar!
Selamı aranızda yaygın hale getirin..
Sofranız herkese açık olsun, çokça ikram edin..
sıla-ı rahimde de kusur etmeyin..
bir de insanların uykuya daldıkları anlarda,
gecelerin karanlığını namazla delin..
böylece selametle Cennet’e girin!.”

(İbn-i Mâce, Et’ime, 1; Dârimî, Salât, 156)

Sahabe-i güzîn efendilerimizden  Hazreti Ebû Hureyre (radiyallahü anh)’ın rivayet ettiği bir hadis-i şerifte, Peygamber Efendimiz (aleyhi efdalüssalavâti vetteslîmât) şöyle buyurur:

“Aklın gereği,
Allah’a imandan sonra, O’nun için
sevmek, sevilmek ve insanlarla dost
geçinmektir.”

(Mecmeu’z-Zevâid, 8/17; Biraz farkla, Beyhakî, Sünen, 10/109; Taberanî, el-Mu’cemü’s-Sağîr, 2/21)

Hazreti Ümmü’d-Derdâ (radiyallahu anhâ) Peygamber Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem)’in şöyle buyurduğunu rivayet ediyor:

“Kıyamet günü
mîzana ilk konulacak olan şey
güzel ahlaktır.”

(Taberâni, el-Mu’cemü’l- kebîr, 24/253)

Yokluğu, varlığıyla süsleyen, damlaya deryâların vüs’atini bahşeden Âlemlerin Yaratıcısı Allah’a, O’nun ilmi ve malumatı adedince hamd ü sena; Yüceler Yücesi Rabbimiz tarafından kainata en büyük rehber ve en yanıltmaz muallim olarak gönderilen Rahmet Peygamberi Hazreti Ahmed ü Mahmud u Muhammed Mustafa’ya, seçkinlerden daha seçkin aile efradına, her biri birer îlâ-yı kelimetullah kahramanı güzide arkadaşlarına kainatın zerratı adedince salât ü selam ediyor, kapısının tozu-toprağı gözlerimize sürme Sultanlar Sultanı’nın ulu dergahı önünde, gönüllerimizi avuçlarımızın içine alıp bir defa daha yakarışa geçiyoruz:

Ey her şeyin zimamı yed-i kudretinde bulunan Yüce Rabbimiz! Biz zayıf ve aciz kullarını, olmuş ya da olması muhtemel her türlü tehlikeli durumlardan ve Senin sevip razı olmadığın bütün hallerden, fikir sapmalarından ve düşünce bozukluklarından muhafaza buyur.. ululuğunun nurunu insî, cinnî şeytanların ve durmadan kötülüğü salık veren nefs-i emmarenin şerleriyle bizim aramızda perde yap!

Rabbimiz! Bütün günahlardan ve o günahlara götüren yollara düşmekten yine Senin rahmet ve inayet iklimine sığınıyoruz. Münezzeh ve mualla yakınlığını lütfederek payeler üstü payelere erdirdiğin kurbet kahramanlarına hatırlattığın hakikatleri, hata, günah ve isyan mülahazaları zihinlerimize hücum etmeden önce, bize de hatırlat ve sakındırıp menettiğin ne varsa hepsini bize çirkin göster; onların yalancı tatlarını kalblerimizden izale buyur!

Efendimiz Hazreti Muhammed’e, aile fertlerine ve  bütün ashabına salât u selam ederek bunları Senden dileniyoruz, Rabbimiz..

Şeddâd ibn Evs (radıyallahü anh) hazretlerinin naklettiği bir hadis-i şerifte, Kainatın Medar-ı İftiharı Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyuruyor:

Akıllı kimse, sürekli kendi nefsini sorgulayan
ve durmadan ölüm ötesi hayat için çabalayandır.
Nefsini hevâsının peşinde koşturan
ve buna rağmen Allah Teâlâ’dan beklentileri olan kimseye gelince o zavallının tekidir.

(Tirmizi, Kıyame,25; İbn Mace, Zühd, 21; Müsned, 4/124)

Sahabe efendilerimizin önde gelenlerinden Abdullah ibn Ömer’in (radıyallahü anh) rivayet ettiği bir kudsî hadis-i şerifte, Peygamber Efendimiz (sallallahü aleyhi vesellem) şöyle buyurmuştur:

“Mü’minin şeref ve itibarı, gecelerini ibadetle geçirmesinde; izzet ve haysiyeti de, gönül tokluğu içinde bulunup insanlara el açmamasındadır.”

(Müstedrek, 4/360) 

Âlemdeki her bir varlığı Kendi ulûhiyet ve rubûbiyetine alem (delil) yapıp kullarının yürüyeceği yollara işaretçiler koyan âlemlerin Rabbi Allah’a hudutsuz şükürler, nihayetsiz senalar; kainatın yüzü suyu hürmetine yaratıldığı ‘levlâke’ sırrının biricik sahibi, hidayet rehberi Efendimiz’e, âline, ashabına salât ü selam ediyor, “Ey Rab! Emekleye emekleye sürünmeyi de gelme kabul edeceksen, Biz de geldik” diyor ve bir kere daha ellerimizi açıyoruz:

Rabbimiz! Gönüllerimizi ve cihanın dört bir bucağındaki bütün kullarının kalblerini iman lütfuna, yakin ufkuna, İslam’a ve ihsana açmanı diliyoruz. Gökte ve yerdeki kulların arasında bizim için vüdd (hüsn-ü kabul) halket.. Senin yüce dinine hizmet için çıktığımız bu yolda işlerimizi kolaylaştır, umduklarımıza nail eyle ve üzerimize düşen vazifeleri yüzümüzün akıyla yerine getirmeyi nasip et.

Ey her zaman gizli ve sürpriz nimetleriyle bizi lütuf sağanakları altında sırılsıklam hale getiren yüce Mevlamız! Bazılarını az-çok sezip korktuğumuz ve bazılarını da hiç fark edemediğimiz için endişe bile duymadığımız tehlikelerden dünyada ve ahirette bizi emin eyle.. şu kısacık fani hayatta altından kalkamayacağımız belalara maruz kalmaktan, kabrin ağır imtihanından, Cehennemin kasıp kavuran ateşinden, yüce Zat’ın hakkı için, Rahman ve Rahim isimlerinin hürmetine bizi sıyanet buyur, ey günah ve kusurlarla âlûde kullarını çokça bağışlayan Gaffar ve ey günahkarların hata ve isyanlarını setreden Settar!

Salât ü selamla kaldırdığımız ellerimizi, bir kere daha Efendimizi, O’nun biricik aile fertlerini, yıldızlar kadar yükseklerde pervaz eden ashabını hayırla yad ederek indiriyor ve bunları Senden diliyoruz Rabbimiz!

Hazreti Ebû Hüreyre (radıyallahü anh)’ın rivayet
ettiği bir hadis-i şerifte, her ifadesi lâl ü güher Efendiler Efendisi şöyle
buyurur:

“Çok gülmeyiniz! Zira çok gülmek kalbi
öldürür.”

(İbn Mace, Zühd, 19)